Już niemal przesądzone jest, że czeka nas kolejna mała rewolucja w zakresie umów najmu mieszkań. 12 lipca 2017 roku wpłynął do Marszałka Sejmu Rządowy projekt ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości (druk sejmowy nr 1726), a 20 lipca ustawa została uchwalona przez Sejm. Aktualnie skierowano ją do prac w Senacie. Temu projektowi przyglądałem się już od dawna, gdy był procedowany na poziomie ministerialnym.
UWAGA! USTAWA WCHODZI W ŻYCIE 11 WRZEŚNIA 2017 ROKU. O NAJMIE INSTYTUCJONALNYM LOKALU PRZYGOTOWAŁEM ODDZIELNY WPIS Z SZEROKIM OMÓWIENIEM. PONIŻSZE OPINIE OPARTE SĄ NA PROJEKCIE USTAWY. WSKAZANE PRZEPISY NIE STANOWIĄ OBOWIĄZUJĄCEGO PRAWA. USTAWA ZOSTAŁA PODPISANA PRZEZ PREZYDENTA W DNIU 10 SIERPNIA 2017 ROKU — CZEKAMY NA PUBLIKACJĘ W DZIENNIKU USTAW. WTEDY BĘDZIE MOŻNA OKREŚLIĆ DZIEŃ WEJŚCIA JEJ W ŻYCIE. NIE MA ŻADNEJ PEWNOŚCI, ŻE WEJDĄ W ŻYCIE W CYTOWANYM BRZMIENIU.
Spis treści
Zmiany w najmie okazjonalnym lokalu
Projekt ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości, oprócz regulacji związanych z programem Mieszkanie+, wprowadza także dosyć istotne zmiany w najmie lokali przeznaczonych do zaspakajania potrzeb mieszkaniowych. Z punktu widzenia wynajmujących, planowane zmiany obejmują głównie umowę najmu okazjonalnego lokalu.
W pierwszej kolejności muszę zwrócić uwagę na najważniejszą zmianę – umowa najmu okazjonalnego lokalu będzie mogła być zawierana jedynie przez właścicieli, którzy będą osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali. W skrócie, mamy wrócić do pierwotnych założeń związanych z tą formą najmu, które zostały wprowadzone w styczniu 2010 roku.
Aktualne brzmienie przepisu, wynika z nowelizacji wprowadzonej w 2013 roku, a związanej z innym rządowym programem Fundusz Mieszkań na Wynajem. Nowelizacja ta usunęła ograniczenie, że wynajmującym w umowie najmu okazjonalnego lokalu mogła być tylko osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali. I rzeczywiście, Fundusz Mieszkań na Wynajem oferuje do wynajęcia mieszkania właśnie na podstawie najmu okazjonalnego. Przepis ten aktualnie brzmi:
Art. 19a ust. 1. Umową najmu okazjonalnego lokalu jest umowa najmu lokalu służącego do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.
Planowane brzmienie jest następujące:
Art. 19a ust. 1. Umową najmu okazjonalnego lokalu jest umowa najmu lokalu mieszkalnego, którego właściciel, będący osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali, zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.
W związku z planowaną zmianą planuje się także zmiany w przepisach, które różnicowały obowiązki właśnie z uwagi na status wynajmującego. I tak, zgłoszenie zawarcia umowy najmu okazjonalnego lokalu naczelnikowi urzędu skarbowego nadal będzie dotyczyć każdej umowy najmu okazjonalnego lokalu. Nie zmienia się ani termin tego zgłoszenia, ani właściwość organu, ani zakres zgłoszenia:
Art. 19b ust. 1. Właściciel zgłasza zawarcie umowy najmu okazjonalnego lokalu naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania właściciela w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia najmu.
Następstwem proponowanych zmian jest modyfikacja przepisu art. 19e ustawy, dzięki któremu właśnie, przy najmie okazjonalnym lokalu następuje uelastycznienie umowy najmu oraz uchylenie niektórych ograniczeń wynajmującego. Niemniej jednak planowana zmiana jest zmianą jedynie redakcyjną, którą wywołuje właśnie ograniczenie statusu wynajmującego.
Art. 19e. Do najmu okazjonalnego lokalu przepisów ustawy nie stosuje się, z wyjątkiem art. 2, art. 6 ust. 3, art. 10 ust. 1–3, art. 11 ust. 2 pkt 1–3, art. 13, art. 18 ust. 1 i 2, art. 19a–19d oraz art. 25d pkt 2, z zastrzeżeniem, że właściciel dokonał zgłoszenia, o którym mowa w art. 19b ust. 1.
Oprócz tych zmian, planuje się także zmienić sposób ustalania wynagrodzenia notariusza za sporządzenie aktu notarialnego, w którym najemca poddaje się dobrowolnej egzekucji z opróżnienia lokalu. Nowy sposób ustalenia tego wynagrodzenia będzie obowiązywać także przy sporządzaniu podobnego aktu notarialnego, jaki będzie załącznikiem do umowy najmu instytucjonalnego lokalu.
Na dzień dzisiejszy, górną granicę wynagrodzenia notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy sporządzaniu oświadczenia wyznacza 1/10 minimalnego wynagrodzenia za pracę, czyli w chwili obecnej 200 zł. Po zmianie kwota ta ma wynosić nie więcej niż maksymalna kwota czynszu normowanego bez opcji za 1 m² mieszkania na wynajem, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia … o Krajowym Zasobie Nieruchomości (Dz. U. poz. …), określoną dla miasta stołecznego Warszawy. Projekt ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości przewiduje w art. 82 ust. 6 oddanie kompetencji Radzie Ministrów w zakresie określania maksymalnego czynszu normowanego bez opcji. Wskaźnik ten ma być wprowadzany corocznie do dnia 31 marca, w drodze rozporządzenia.
Przy okazji planowanej nowelizacji planuje się usunięcie pewnego koszmarka legislacyjnego. Z art. 19b ust. 3 usuwa się odwołanie do przepisu, który został uchylony w 2011 roku, a mianowicie chodzi o art. 1046 §4[1] kodeksu postępowania cywilnego. Lepiej późno niż wcale.
W projekcie ustawy przewidziano także los aktualnie zawartych umów najmu okazjonalnego lokali. Do umów najmu okazjonalnego lokalu, które zostały zawarte przed dniem wejścia w życie zmian, będzie się stosowało przepisy dotychczasowe.
Najem instytucjonalny lokalu
Najważniejszą zmianą w planowanej nowelizacji jest wprowadzenie nowej formy najmu lokali mieszkalnych — będzie to już trzeci rodzaj umowy najmu. Obok umowy zawieranej na tzw. zasadach ogólnych, będziemy mieli umowę najmu okazjonalnego lokalu, którą będą mogli zawierać właściciele będący osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali. Dla przedsiębiorców zajmujących się najmem wprowadza się trzeci rodzaj umowy – najem instytucjonalny lokalu. W ten sposób ustawodawca planuje wypełnić lukę powstałą po ograniczeniu statusu wynajmujących przy najmie okazjonalnym lokalu. Nowelizacja ma wprowadzić zupełnie nowe rozdział 2b w Ustawie o ochronie praw lokatorów, tj. nowe przepisy art. 19f – 19j.
Planowany przepis art. 19f ma stanowić definicję umowy, wymogi formalne oraz ograniczenia uprawnień wynajmującego.
Art. 19f ust. 1. Umową najmu instytucjonalnego lokalu jest umowa najmu lokalu mieszkalnego zawierana przez osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania lokali.
A zatem, umowę najmu instytucjonalnego lokalu będzie mogła zawrzeć jedynie osoba, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania lokali. Jak widzimy, Rząd planuje wyraźnie oddzielenie tego trybu najmu od najmu okazjonalnego lokalu.
Umowę najmu instytucjonalnego lokalu zawierać można będzie jedynie na czas oznaczony. Nowością jest jednak to, że Rząd planuje pozostawienie pełnej swobody w zakresie określania okresu trwania umowy. Umowę najmu okazjonalnego lokalu można było zawierać najdłużej na 10 lat. Taki sam maksymalny okres dotyczył najmu zawieranego na zasadach ogólnych. Dotychczas w tym stosunku ograniczenie wynikało z art. 661 § 1 k.c., zgodnie z którym najem zawarty na czas dłuższy niż lat dziesięć poczytuje się po upływie tego terminu za zawarty na czas nieoznaczony. Czyli nawet jak strony zawierały umowę na okres dłuższy niż 10 lat, to po upływie tego okresu najemcy przysługiwało prawo wypowiedzenia umowy bez przyczyny.
W projekcie ustawy przewidziano, że umowę najmu instytucjonalnego lokalu będzie można zawierać na dowolnie długi okres czasu. Przy tej formie umowy nie stosuje się bowiem art. 661 § 1 k.c. Jest to rozwiązanie kompatybilne z programem Mieszkanie+, w którym umowę najmu zawierać się będzie na okres nawet 30 lat.
Art. 19f ust. 2. Umowa najmu instytucjonalnego lokalu zawierana jest na czas oznaczony. Przepisu art. 661 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132) nie stosuje się.
Do umowy najmu instytucjonalnego lokalu również załączać się będzie oświadczenie najemcy o poddaniu się egzekucji i zobowiązaniu się do opróżnienia i wydania lokalu. W stosunku do najmu okazjonalnego lokalu różnica jest jednak taka, że najemca nie musi wskazywać innego lokalu, do którego się wyprowadzi. Wymaga się wręcz, by najemca oświadczył, że przyjął do wiadomości, że eksmisja może w praktyce nastąpić na bruk.
Art. 19f ust. 3. Do umowy najmu instytucjonalnego lokalu załącza się oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu instytucjonalnego lokalu w terminie wskazanym w żądaniu, o którym mowa w art. 19i ust. 3, oraz przyjął do wiadomości, że w razie konieczności wykonania powyższego zobowiązania prawo do lokalu socjalnego ani pomieszczenia tymczasowego nie przysługuje.
Przy najmie instytucjonalnym lokalu planuje się też inne niż dotychczasowe rozwiązania dotyczące kaucji. Tak jak przy najmie okazjonalnym lokalu wynajmujący ma prawo żądać wpłaty kaucji. Kaucja ma zabezpieczać należności z tytułu najmu instytucjonalnego lokalu przysługujące właścicielowi w dniu opróżnienia lokalu oraz ewentualne koszty eksmisji.
Art. 19f ust. 4. Zawarcie umowy najmu instytucjonalnego lokalu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu instytucjonalnego lokalu przysługujących właścicielowi w dniu opróżnienia lokalu oraz ewentualnych kosztów egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu.
Nowością jest jednak kolejne planowane ograniczenie wysokości kaucji. O ile przy najmie okazjonalnym lokalu można było wymagać wpłaty kaucji odpowiadającej sześciokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, o tyle przy najmie instytucjonalnym kwotę tę planuje się zmniejszyć do trzykrotności miesięcznego czynszu.
Art. 19f ust. 5. Kaucja nie może przekraczać trzykrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu instytucjonalnego lokalu.
Planuje się pozostawić miesięczny okres na zwrot kaucji. Identycznie jak przy najmie na zasadach ogólnych i najmie okazjonalnym lokalu.
Art. 19f ust. 6. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu, po potrąceniu należności właściciela, o których mowa w ust. 4.
W umowie najmu instytucjonalnego lokalu planuje się utrzymanie obowiązku zawarcia jej w formie pisemnej pod rygorem nieważności, tak jak miało to miejsce w umowie najmu okazjonalnego lokalu.
Art. 19g ust. 1. Umowa najmu instytucjonalnego lokalu oraz zmiany tej umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.
W zakresie postępowania po wygaśnięciu lub rozwiązaniu umowy najmu instytucjonalnego lokalu, w razie dobrowolnego nieopróżnienia lokalu przez najemcę, przyjęto rozwiązania podobne do rozwiązań obowiązujących przy najmie okazjonalnym lokalu. Są jednak drobne różnice.
Po pierwsze, wydłużono minimalny termin, jaki właściciel musi wyznaczyć najemcy przy żądaniu opróżnienia lokalu. Doręczając najemcy żądanie opróżnienia lokalu, sporządzone na piśmie opatrzonym urzędowo poświadczonym podpisem właściciela, wynajmujący musi zakreślić termin, nie krótszy niż 14 dni od dnia doręczenia żądania najemcy, w którym najemca i osoby z nim zamieszkujące mają opróżnić lokal (art. 19i ust. 3 pkt 3 projektowanego przepisu). Przy najmie okazjonalnym lokalu wystarczyło zakreślić termin 7 dniowy.
Po drugie, w wypadku sporu ograniczono wynajmującemu możliwość powoływania się na inne przyczyny ustania stosunku najmu niż te wskazane w żądaniu opróżnienia lokalu (art. 19i ust. 4 projektowanego przepisu).
W pozostałym zakresie będzie się stosować przepisy tożsame do najmu okazjonalnego lokalu. Zakres ograniczeń uprawnień wynajmującego będzie zatem podobny.
Vacatio legis
Projekt ustawy przewiduje, że wyżej wskazane zmiany wejdą w życie w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia ustawy w Dzienniku Ustaw.
Moje uwagi do proponowanych zmian
Status strony umowy najmu instytucjonalnego lokalu
Do całego projektowanego przepisu art. 19f muszę zgłosić istotną uwagę. Planowane brzmienie nie określa, którą stroną umowy najmu ma być osoba, prowadząca działalność gospodarczą. O ile w art. 19a ust. 1 (dotyczącym najmu okazjonalnego lokalu) ustawodawca wyraźnie wskazuje, że ograniczenie statusu dotyczy właściciela, o tyle w planowanym przepisie art. 19f ust. 1 takiego ograniczenia nie ma.
Być może jest to zabieg celowy, umożliwiający zawieranie umowy najmu instytucjonalnego lokalu przez dwa podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania lokali, w którym najemca najmuje go w celu dalszego podnajmu. Ale czy takie rozwiązanie nie będzie prowadzić do nadużyć? Możliwe będzie zawieranie tej umowy przez przedsiębiorcę, który stanie się najemcą, a wynajmującym będzie osoba fizyczna, nie prowadząca żadnej działalności gospodarczej. Szczególnie trzeba to rozważyć biorąc pod uwagę, że przy najmie instytucjonalnym lokalu nie ma ograniczenia dotyczącego z góry oznaczonego w umowie okresu jej trwania. Może to powodować niekorzystne położenie konsumentów będących właścicielami nieruchomości. Ciężko przewidzieć skutki takiego rozwiązania.
Uproszczona eksmisja
Jako wynajmujący i osoba bardzo często reprezentująca wynajmujących mogę przyklasnąć proponowanemu rozwiązaniu w zakresie uproszczonej eksmisji. Jednak jako prawnik muszę wyrazić obawy, że proponowane rozwiązanie, w którym najemców, którzy znaleźli się w trudnym położeniu, pozostawia się samemu sobie. Obawiam się, że projektowanie rozwiązanie jest sprzeczne z art. 75 ust. 1 Konstytucji, a także sprzeczne z artykułem 34 ust. 3 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
Załączniki do umowy najmu okazjonalnego lokalu oraz umowy najmu instytucjonalnego lokalu
Ustawodawca w projekcie nie zamierza rozstrzygnąć statusu wskazanych w ustawie załączników do umowy najmu okazjonalnego lokalu oraz umowy najmu instytucjonalnego lokalu. Od wielu lat problem ten budzi szereg wątpliwości. Prawnicy oceniający ten aspekt są podzieleni. Według większości źródeł (np. Paweł Widerski, Paweł Sławicki, Najem okazjonalny lokali – cz. I, Monitor Prawniczy 7/2012) umowa bez załączników z całą pewnością nie przekształca się w „zwykłą” umowę najmu lokalu mieszkalnego, ani nie jest ona dotknięta nieważnością. Według zaś innych przedstawicieli doktryny (np. Katarzyna Zdun-Załęska, Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Komentarz, Warszawa, 2014 str. 139) gdy do umowy nie załączono któregokolwiek z wymaganych załączników nie dochodzi do zawarcia umowy najmu okazjonalnego lokalu. Jak do tej pory nie ma rozstrzygnięcia tego problemu przez Sąd Najwyższy, który z pewnością wyznaczyłby ostateczny kierunek interpretacji. Prawie rok temu poszperałem w wyrokach sądów powszechnych i znalazłem wyrok z 30 czerwca 2014 roku (wyrok SO w Poznaniu sygn. akt XV Ca 217/14). W tym orzeczeniu Sąd Okręgowy przychylił się do stanowiska Widerskiego i Sławickiego oraz dokonując wykładni stwierdził, że umowa, mimo braku załączników, nadal jest umową najmu okazjonalnego. Jednak wobec braku załącznika z oświadczeniem o dobrowolnym poddaniu się egzekucji wynajmujący nie może korzystać z szybszej ścieżki eksmisyjnej.
Kaucja
Niewłaściwe jest ograniczanie wysokości kaucji, jaką może wymagać właściciel przy najmie instytucjonalnym lokalu. Planowana nowelizacja przy tej formie najmu wprowadza trzykrotność miesięcznego czynszu za dany lokal jako górną granicę wysokości kaucji. Ograniczenie to dosyć istotnie ogranicza prawa przedsiębiorców, którzy wynajmują apartamenty w pełni wyposażone w sprzęt wysokiej klasy. W mojej ocenie ograniczenie kaucji do trzykrotności miesięcznego czynszu jest w takich wypadkach rozwiązaniem złym.
Trzeba zwrócić uwagę, że wartość wyposażenia (sprzęt RTV, AGD, umeblowanie) może przekroczyć nawet sto tysięcy złotych. Gdy dodamy do tego, że bardzo często apartamenty są przedmiotem najmu przez obcokrajowców, od których dochodzenie roszczeń jest co najmniej bardzo utrudnione, to dochodzimy do wniosku, że ustawodawca planując ograniczenie wysokości kaucji działa na niekorzyść przedsiębiorców operujących na tym rynku.
W mojej opinii ograniczenie zawarte w ustawie o ochronie praw lokatorów powinno obejmować rozwiązanie identyczne jak przy najmie okazjonalnym lokalu, tj. sześciokrotność miesięcznego czynszu za dany lokal. Jeżeli ustawodawca chce wprowadzić ograniczenia wysokości kaucji przy najmie lokali w ramach programu Mieszkanie+, to może taki zapis wprowadzić bezpośrednio w ustawie regulującej działanie tego programu, poprzez wprowadzenie przepisu szczególnego w stosunku na najmu okazjonalnego lokalu.
Muszę zwrócić uwagę, że oferty najmu lokali mieszkalnych w standardzie popularnym, w znakomitej większości wymagają wpłaty kaucji w wysokości jedno lub dwumiesięcznego czynszu. Biorąc pod uwagę dostępność lokali w tym segmencie, nie ma zagrożenia, że wynajmujący będą próbowali uzyskiwać znacznie większe zabezpieczenie przy najmie lokali w podstawowym standardzie.
Wynagrodzenie notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy sporządzaniu oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji
Krytycznie muszę ocenić proponowaną zmianę sposobu ustalania wynagrodzenia notariusza za sporządzenie aktu notarialnego, w którym najemca poddaje się dobrowolnej egzekucji z opróżnienia lokalu przy umowie najmu okazjonalnego lokalu jak i umowie najmu instytucjonalnego lokalu. Na dzień dzisiejszy, górną granicę wynagrodzenia notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy sporządzaniu oświadczenia wyznacza 1/10 minimalnego wynagrodzenia za pracę. Rozwiązanie proponowane jest dużo bardziej skomplikowane. Odnoszenie się do zupełnie nowego, niepopularnego wskaźnika, corocznie publikowanego w rozporządzeniu, będzie utrudniało bieżącą obsługę rynku nieruchomości. O ile przy podmiotach profesjonalnie zajmujących się wynajmem lokali, do których skierowano propozycję najmu instytucjonalnego lokalu, bieżąca kontrola tego wskaźnika nie będzie tak kłopotliwa, o tyle przy najmie okazjonalnym lokalu uzyskanie właściwych informacji o wysokości maksymalnego wynagrodzenia notariusza może nastręczać trudności osobom fizycznym, które na co dzień się tym nie zajmują. Ten przepis w ustawie powinien zostać zmieniony i powinno się pozostawić dotychczasowe, proste rozwiązanie.