Pozew o stwierdzenie nieważności uchwały organu spółdzielni

By | 14 stycznia 2015

waga kodeks i mlotek sedziowski

We wrze­śniu ubie­głe­go roku Spół­dziel­nia Miesz­ka­nio­wa Mły­niec wpro­wa­dzi­ła nowy regu­la­min roz­li­cze­nia cie­pła. W mojej opi­nii regu­la­min ten sprzecz­ny jest z powszech­nie obo­wią­zu­ją­cym pra­wem, a w szcze­gól­no­ści z usta­wą pra­wo ener­ge­tycz­ne i usta­wą o spół­dziel­niach miesz­ka­nio­wych. W związ­ku z tym posta­no­wi­łem wyto­czyć spół­dziel­ni spra­wę o stwier­dze­nie  nie­waż­no­ści uchwa­ły uchwa­la­ją­cej treść nowe­go regulaminu. 

Każ­dy kto ma w tym inte­res praw­ny ma moż­li­wość wyto­cze­nia takie­go powódz­twa. Pro­wa­dzo­ny spór ma na celu usta­le­nie, czy regu­la­min jest zgod­ny czy nie zgod­ny z pra­wem. Sąd ma za zada­nie doko­na­nie wykład­ni zaskar­ża­nej uchwa­ły i porów­na­nie jej z pra­wem. Usta­le­nie nie­zgod­no­ści skut­ku­je jego nie­waż­no­ścią od same­go począt­ku. Efekt jest taki jak­by uchwa­ła ta nigdy nie istniała.

Ale zacznij­my od począt­ku. Na począ­tek prze­pis pra­wa ener­ge­tycz­ne­go, któ­ry będzie prze­wi­jać się póź­niej wielokrotnie.

Art. 45a
1. Przed­się­bior­stwo ener­ge­tycz­ne na pod­sta­wie cen i sta­wek opłat zawar­tych w tary­fie lub cen i sta­wek opłat usta­la­nych na ryn­ku kon­ku­ren­cyj­nym, o któ­rym mowa w art. 49 ust. 1, wyli­cza opła­ty za dostar­cza­ne do odbior­cy pali­wa gazo­we, ener­gię elek­trycz­ną lub ciepło.
2. Opła­ty, o któ­rych mowa w ust. 1, z uwzględ­nie­niem udzie­lo­nych odbior­cy upu­stów i boni­fi­kat, sta­no­wią kosz­ty zaku­pu paliw gazo­wych, ener­gii elek­trycz­nej lub cie­pła dostar­cza­nych do budyn­ku, w któ­rym znaj­du­ją się loka­le miesz­kal­ne i użyt­ko­we, zamiesz­ka­ne lub użyt­ko­wa­ne przez oso­by nie­bę­dą­ce odbiorcami.
3. Przed­się­bior­stwo ener­ge­tycz­ne udzie­la upu­stów lub boni­fi­kat, o któ­rych mowa w ust. 2, za nie­do­trzy­ma­nie stan­dar­dów jako­ścio­wych obsłu­gi odbior­ców w wyso­ko­ści okre­ślo­nej w tary­fie lub w umowie.
4. Kosz­ty zaku­pu, o któ­rych mowa w ust. 2, są roz­li­cza­ne w opła­tach pobie­ra­nych od osób, o któ­rych mowa w ust. 2. Wyso­kość opłat powin­na być usta­la­na w taki spo­sób, aby zapew­nia­ła wyłącz­nie pokry­cie pono­szo­nych przez odbior­cę kosz­tów zaku­pu paliw gazo­wych, ener­gii elek­trycz­nej lub ciepła.
5. Prze­pi­sy ust. 4 sto­su­je się odpo­wied­nio do usta­la­nia przez odbior­cę — wła­ści­cie­la lub zarząd­cę budyn­ku opłat dla osób, o któ­rych mowa w ust. 2, do któ­rych cie­pło dostar­cza­ne jest z wła­snych źró­deł i insta­la­cji cieplnych.
6. W przy­pad­ku gdy wyłącz­nym odbior­cą paliw gazo­wych, ener­gii elek­trycz­nej lub cie­pła dostar­cza­nych do budyn­ku jest wła­ści­ciel lub zarząd­ca budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go, jest on odpo­wie­dzial­ny za roz­li­cza­nie na poszcze­gól­ne loka­le cał­ko­wi­tych kosz­tów zaku­pu paliw gazo­wych, ener­gii elek­trycz­nej lub ciepła.
7. W przy­pad­ku gdy miej­sce zain­sta­lo­wa­nia ukła­du pomia­ro­wo-roz­li­cze­nio­we­go słu­żą­ce­go do roz­li­czeń z przed­się­bior­stwem ener­ge­tycz­nym za dostar­czo­ne cie­pło jest wspól­ne dla dwóch lub wię­cej budyn­ków wie­lo­lo­ka­lo­wych, wła­ści­cie­le lub zarząd­cy tych budyn­ków wypo­sa­ża­ją je w ukła­dy pomia­ro­wo-roz­li­cze­nio­we, w celu roz­li­cze­nia kosz­tów zaku­pu cie­pła na poszcze­gól­ne budynki.
8. Kosz­ty zaku­pu cie­pła, o któ­rych mowa w ust. 2, roz­li­cza się w czę­ści dotyczącej:

1) ogrze­wa­nia, sto­su­jąc meto­dy wykorzystujące:

a) dla loka­li miesz­kal­nych i użytkowych:
— wska­za­nia ciepłomierzy,
— wska­za­nia urzą­dzeń wskaź­ni­ko­wych nie­bę­dą­cych przy­rzą­da­mi pomia­ro­wy­mi w rozu­mie­niu prze­pi­sów metro­lo­gicz­nych, wpro­wa­dzo­nych do obro­tu na zasa­dach i w try­bie okre­ślo­nych w prze­pi­sach o sys­te­mie oce­ny zgodności,
— powierzch­nię lub kuba­tu­rę tych lokali,

b) dla wspól­nych czę­ści budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go użyt­ko­wa­nych przez oso­by, o któ­rych mowa w ust. 2, powierzch­nię lub kuba­tu­rę tych czę­ści odpo­wied­nio w pro­por­cji do powierzch­ni lub kuba­tu­ry zaj­mo­wa­nych lokali;

2) przy­go­to­wa­nia cie­płej wody użyt­ko­wej dostar­cza­nej cen­tral­nie przez insta­la­cję w budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­wym, sto­su­jąc meto­dy wykorzystujące:

a) wska­za­nia wodo­mie­rzy cie­płej wody w lokalach,

b) licz­bę osób zamiesz­ka­łych sta­le w lokalu.

9. Wła­ści­ciel lub zarząd­ca budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go doko­nu­je wybo­ru meto­dy roz­li­cza­nia cał­ko­wi­tych kosz­tów zaku­pu cie­pła na poszcze­gól­ne loka­le miesz­kal­ne i użyt­ko­we w tym budyn­ku, tak aby wybra­na meto­da, uwzględ­nia­jąc współ­czyn­ni­ki wyrów­naw­cze zuży­cia cie­pła na ogrze­wa­nie, wyni­ka­ją­ce z poło­że­nia loka­lu w bry­le budyn­ku przy jed­no­cze­snym zacho­wa­niu pra­wi­dło­wych warun­ków eks­plo­ata­cji budyn­ku okre­ślo­nych w odręb­nych prze­pi­sach, sty­mu­lo­wa­ła ener­go­osz­częd­ne zacho­wa­nia oraz zapew­nia­ła usta­la­nie opłat, o któ­rych mowa w ust. 4, w spo­sób odpo­wia­da­ją­cy zuży­ciu cie­pła na ogrze­wa­nie i przy­go­to­wa­nie cie­płej wody użytkowej.
10. Wła­ści­ciel lub zarząd­ca budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go wpro­wa­dza wybra­ną meto­dę, o któ­rej mowa w ust. 9, w for­mie wewnętrz­ne­go regu­la­mi­nu roz­li­czeń cie­pła prze­zna­czo­ne­go na ogrze­wa­nie tego budyn­ku i przy­go­to­wa­nie cie­płej wody użyt­ko­wej dostar­cza­nej cen­tral­nie poprzez insta­la­cję w budyn­ku, zwa­ne­go dalej „regu­la­mi­nem roz­li­czeń”; regu­la­min roz­li­czeń poda­je się do wia­do­mo­ści oso­bom, o któ­rych mowa w ust. 2, w ter­mi­nie 14 dni od dnia jego wpro­wa­dze­nia do stosowania.
11. W przy­pad­ku gdy wła­ści­ciel lub zarząd­ca budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go wpro­wa­dził meto­dę, o któ­rej mowa w ust. 9, wyko­rzy­stu­ją­cą cie­pło­mie­rze i urzą­dze­nia wymie­nio­ne w ust. 8 pkt 1 lit. a tiret dru­gie oraz pkt 2 lit. a, oso­ba, o któ­rej mowa w ust. 2, udo­stęp­nia swo­je pomiesz­cze­nia w celu zain­sta­lo­wa­nia lub wymia­ny tych cie­pło­mie­rzy i urzą­dzeń oraz umoż­li­wia doko­ny­wa­nie ich kon­tro­li i odczy­tu wska­zań w celu roz­li­cza­nia kosz­tów zuży­te­go cie­pła w tym budynku.
12. W przy­pad­ku sto­so­wa­nia w budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­wym meto­dy, o któ­rej mowa w ust. 9, wyko­rzy­stu­ją­cej wska­za­nia urzą­dzeń wymie­nio­nych w ust. 8 pkt 1 lit. a tiret dru­gie, regu­la­min roz­li­czeń powi­nien dopusz­czać moż­li­wość zamien­ne­go roz­li­cza­nia opłat za cie­pło dla loka­li miesz­kal­nych lub użyt­ko­wych na pod­sta­wie ich powierzch­ni lub kuba­tu­ry oraz okre­ślać warun­ki sto­so­wa­nia zamien­ne­go rozliczania.

Teraz treść same­go pozwu wraz z uza­sad­nie­niem. Przy­wo­ły­wa­ne dowo­dy moż­na klik­nąć i zapo­znać się z ich treścią.

Gdańsk, 3 wrze­śnia 2014 roku 

 Do: 

Sąd Okrę­go­wy w Gdańsku 

XV Wydział Cywilny 

Nowe Ogro­dy 30/34, 80–803 Gdańsk

 

Powód: 

Piotr xxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxx Gdańsk

PESEL: xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx 

 

 

Pozwa­na: 

Spół­dziel­nia Miesz­ka­nio­wa „Mły­niec” 

Pilo­tów 3, 80–460 Gdańsk

KRS: 0000059153 

 

 

POZEW O STWIERDZENIE NIEWAŻNOŚCI UCHWAŁY ORGANU SPÓŁDZIELNI 

W imie­niu wła­snym wno­szę o: 

  1. stwier­dze­nie nie­waż­no­ści Uchwa­ły Rady Nad­zor­czej Spół­dziel­ni Miesz­ka­nio­wej „Mły­niec” nr 67 z dnia 17 lip­ca 2014; 
  1. prze­pro­wa­dze­nie dowo­dów z doku­men­tów załą­czo­nych do pozwu na oko­licz­no­ści wska­za­ne w uzasadnieniu; 
  1. prze­pro­wa­dze­nia dowo­dów z prze­słu­cha­nia stron, ogra­ni­czo­ne w try­bie art. 302 par. 1 k.p.c. do prze­słu­cha­nia powo­da, na oko­licz­no­ści wska­za­ne w uzasadnieniu; 
  1. zasą­dze­nie od Pozwa­nej na rzecz Powo­da kosz­tów pro­ce­su w tym kosz­tów zastęp­stwa pro­ce­so­we­go gdy­bym w trak­cie pro­ce­su posta­no­wił usta­no­wić pro­fe­sjo­nal­ne­go pełnomocnika; 
  1. prze­pro­wa­dze­nie roz­pra­wy pod nie­obec­ność powoda. 

 

UZASADNIENIE 

Pozwa­na jest wła­ści­cie­lem budyn­ku miesz­kal­ne­go zlo­ka­li­zo­wa­ne­go w Gdań­sku przy ul. Skar­żyń­skie­go 10. Powód jest wła­ści­cie­lem spół­dziel­cze­go wła­sno­ścio­we­go pra­wa do loka­lu ozna­czo­ne­go nume­rem xxx w klat­ce „xxx” tegoż budyn­ku, dla któ­re­go Sąd Rejo­no­wy Gdańsk-Pół­noc w Gdań­sku pro­wa­dzi księ­gę wie­czy­stą GD1G/xxxxxxxxx/8. Powód jest tak­że człon­kiem Spół­dziel­ni Miesz­ka­nio­wej Mły­niec w Gdańsku. 

Pozwa­na zobo­wią­za­na jest w opar­ciu o prze­pis art. 45a Usta­wy z dnia 10 kwiet­nia 1997 r. Pra­wo Ener­ge­tycz­ne (dalej „PrE­nerg”) do wybo­ru meto­dy roz­li­cza­nia cał­ko­wi­tych kosz­tów zaku­pu cie­pła na poszcze­gól­ne loka­le miesz­kal­ne w tym budyn­ku i wpro­wa­dze­nia regu­la­mi­nu roz­li­cza­nia. W dniu 17 lip­ca 2014 roku Rada Nad­zor­cza Pozwa­nej pod­ję­ła uchwa­łę nr 67 (dalej „Uchwa­ła”) w spra­wie wpro­wa­dze­nia nowe­go Regu­la­mi­nu roz­li­cza­nia kosz­tów ogrze­wa­nia loka­li miesz­kal­nych i użyt­ko­wych w zaso­bach Spół­dziel­ni Miesz­ka­nio­wej Mły­niec (dalej „Regu­la­min”). Pozwa­na zde­cy­do­wa­ła się roz­li­czać kosz­ty ogrze­wa­nia w budyn­ku w któ­rym Powód posia­da pra­wo do loka­lu  na poszcze­gól­ne loka­le w opar­ciu o wska­za­nia urzą­dzeń wskaź­ni­ko­wych nie­bę­dą­cych przy­rzą­da­mi pomia­ro­wy­mi w rozu­mie­niu prze­pi­sów metro­lo­gicz­nych, wpro­wa­dzo­nych do obro­tu na zasa­dach i w try­bie okre­ślo­nych w prze­pi­sach o sys­te­mie oce­ny zgod­no­ści potocz­nie nazy­wa­ny­mi „podziel­ni­ka­mi kosz­tów ogrzewania”. 

Dowód: Uchwa­ła nr 67 wraz z załącznikiem

W dniu 21 sierp­nia 2014 pod­czas roz­mo­wy tele­fo­nicz­nej z pra­cow­ni­cą Pozwa­nej Powód uzy­skał wie­dzę doty­czą­cą pod­ję­cia przez Radę Nad­zor­czą Pozwa­nej wyżej wymie­nio­nej Uchwa­ły. Powód tego same­go dnia wystą­pił do Pozwa­nej z żąda­niem wyda­nia kopii Uchwa­ły. Pozwa­na bez­pod­staw­nie ocią­ga­ła się z udo­stęp­nie­niem kopii Uchwa­ły. W związ­ku z tym Powód w dniu 25 sierp­nia br. oso­bi­ście odbył spo­tka­nie z Pre­ze­sem Pozwa­nej, któ­ry rów­nież (wbrew prze­pi­so­wi art. 8(1) ust. 1 usta­wy o spół­dziel­niach miesz­ka­nio­wych) odmó­wił udo­stęp­nie­nia kopii Uchwa­ły, zasła­nia­jąc się tym, że uchwa­lo­ny regu­la­min jesz­cze nie obo­wią­zu­je. Osta­tecz­nie w dniu 26 sierp­nia 2014 Pozwa­na prze­sła­ła Powo­do­wi kopię uchwa­ły, nie­mniej jed­nak nadal odma­wia­ła wyda­nia załącz­ni­ka nr 1 – uchwa­lo­ne­go Regu­la­mi­nu. Dopie­ro w dniu 1 wrze­śnia Powód ode­brał z sie­dzi­by Pozwa­nej egzem­plarz załącz­ni­ka nr 1 do Uchwały. 

Dowo­dy: Wydruk kore­spon­den­cji mailo­wej, zezna­nia powoda. 

Uchwa­ła jest sprzecz­na z art. 45a ust. 4 zda­nie dru­gie PrE­nerg. Sto­sow­nie do wska­za­ne­go prze­pi­su, wyso­kość pobie­ra­nych przez użyt­kow­ni­ków opłat na pokry­cie kosz­tów zaku­pu cie­pła powin­na być usta­la­na w taki spo­sób, aby zapew­nia­ła wyłącz­nie pokry­cie pono­szo­nych przez Pozwa­ną kosz­tów zaku­pu cie­pła. Nie jest zatem dopusz­czal­ne pobie­ra­nie opłat, któ­re powo­do­wa­ły­by uzy­ski­wa­nie dodat­ko­wych przy­cho­dów przez Pozwa­ną. W par. 3 ust. 1, 3, 4 Regu­la­mi­nu Pozwa­na usta­li­ła, że kosz­ty ogrze­wa­nia budyn­ku będzie dzie­lić na loka­le w opar­ciu o pro­por­cjo­nal­ne podzie­le­nie zgod­nie z wska­za­nia­mi podziel­ni­ków, przy czym w wypad­ku budyn­ków miesz­kal­nych dodat­ko­wo będzie uwzględ­nia­ła współ­czyn­ni­ki zwią­za­ne z poło­że­niem loka­lu w bry­le budyn­ku. Nad­to zgod­nie z prze­pi­sa­mi umiesz­czo­ny­mi w par. 9 ust. 1 i par. 9 ust. 6 Regu­la­mi­nu Pozwa­na zastrze­gła sobie przy­pad­ki, w któ­rych będzie usta­lać kosz­ty ogrze­wa­nia dla użyt­kow­ni­ków w opar­ciu o staw­kę ryczał­to­wą. Dodat­ko­wo w prze­pi­sie par. 9 ust. 9 Pozwa­na usta­li­ła, że w przy­pad­ku rezy­gna­cji użyt­kow­ni­ka z indy­wi­du­al­ne­go sys­te­mu roz­li­cza­nia kosz­tów ogrze­wa­nia na pod­sta­wie podziel­ni­ków usta­li mie­sięcz­ne kosz­ty ogrze­wa­nia rów­nież w opar­ciu o staw­ki ryczał­to­we. Prze­pi­sy par. 9 Regu­la­mi­nu w isto­cie powo­du­ją, że Pozwa­na uzy­sku­je nie­do­zwo­lo­ne dodat­ko­we przy­cho­dy, bowiem w par. 3 Regu­la­mi­nu Pozwa­na nie odej­mu­je od dzie­lo­nych kosz­tów ogrze­wa­nia budyn­ku, kosz­tów ryczał­to­wych jaki­mi obcią­ża w wyżej wska­za­nych przy­pad­kach użytkowników. 

Uchwa­ła jest tak­że sprzecz­na z art. 45a ust. 6 PrE­nerg. W prze­pi­sie tym wska­za­no imien­nie wła­ści­cie­la budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go jako odpo­wie­dzial­ne­go za roz­li­cze­nie na poszcze­gól­ne loka­le cał­ko­wi­tych kosz­tów zaku­pu cie­pła. Pozwa­na w prze­pi­sie par. 5 ust. 2 Regu­la­mi­nu nie­zgod­nie z pra­wem dele­gu­je tę odpo­wie­dzial­ność na fir­mę roz­li­cze­nio­wą.  

Uchwa­ła jest nad­to sprzecz­na z art. 45a ust. 8 pkt. 1b PrE­nerg. Usta­wo­daw­ca wyma­ga, by Pozwa­na roz­li­cza­ła kosz­ty ogrze­wa­nia czę­ści wspól­nych budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go w opar­ciu o powierzch­nię lub kuba­tu­rę tych czę­ści w pro­por­cji do powierzch­ni lub kuba­tu­ry zaj­mo­wa­nych loka­li. Pozwa­na w pierw­szej kolej­no­ści powin­na okre­ślić czy roz­li­cze­nia kosz­tów ogrze­wa­nia czę­ści wspól­nych budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go i loka­li miesz­kal­nych będzie doko­ny­wać w opar­ciu o powierzch­nię czy kuba­tu­rę. Dopie­ro po tej decy­zji, Pozwa­na win­na usta­lić oddziel­nie dla każ­de­go budyn­ku pro­por­cję tych czę­ści. Tak usta­lo­ną pro­por­cją Pozwa­na win­na wyli­czać rze­czy­wi­ste kosz­ty ogrze­wa­nia czę­ści wspól­nych i dopie­ro tymi kosz­ta­mi win­na obcią­żać użyt­kow­ni­ków pro­por­cjo­nal­nie do zaj­mo­wa­nych przez nich loka­li. Dopie­ro róż­ni­ca pomię­dzy cał­ko­wi­tym kosz­tem zaku­pu cie­pła i obcią­że­nia­mi za czę­ści wspól­ne budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go win­na być dzie­lo­na w opar­ciu o podziel­ni­ki cie­pła z uwzględ­nie­niem współ­czyn­ni­ków wyrów­naw­czych i mocy ciepl­nej, a tak­że roz­li­czeń ryczał­to­wych z użyt­kow­ni­ka­mi. Jak wyni­ka z par. 3 ust. 1, 2 i 3 w związ­ku z defi­ni­cja­mi legal­ny­mi zawar­ty­mi w słow­nicz­ku Regu­la­mi­nu, Pozwa­na usta­li­ła jed­no­stron­nie dla całe­go osie­dla, przy oczy­wi­stej wie­dzy o róż­nych typach budyn­ków, ryczał­to­wy spo­sób podzia­łu kosz­tów pomię­dzy czę­ści wspól­ne budyn­ków wie­lo­lo­ka­lo­wych i powierzch­nię miesz­kal­ną oraz użyt­ko­wą umiej­sco­wio­nych w tych budyn­kach loka­li, co jest sprzecz­ne z nor­mą wyni­ka­ją­cą z wska­za­ne­go wyżej prze­pi­su PrE­nerg

Uchwa­ła jest tak­że sprzecz­na z art. 45a ust. 9 PrE­nerg. W prze­pi­sie tym zawar­ta jest prze­słan­ka wedle któ­rej Pozwa­na win­na uwzględ­nić w Regu­la­mi­nie współ­czyn­ni­ki wyrów­naw­cze wyni­ka­ją­ce z poło­że­nia loka­lu w bry­le budyn­ku. Pozwa­na co praw­da w prze­pi­sach par. 3 Regu­la­mi­nu odwo­łu­je się do współ­czyn­ni­ków wyrów­naw­czych, nie­mniej jed­nak z Regu­la­mi­nu nie wyni­ka ani wiel­kość tych współ­czyn­ni­ków, ani szcze­gó­ło­we prze­słan­ki do ich zasto­so­wa­nia. W par. 2 ust. 7 umiej­sco­wio­no jedy­nie bar­dzo nie­udol­ne ode­sła­nie do cał­ko­wi­cie nie­do­okre­ślo­ne­go opra­co­wa­nia firm spe­cja­li­stycz­nych. W tym miej­scu trze­ba zauwa­żyć, że w poprzed­niej wer­sji Regu­la­mi­nu, któ­ry obo­wią­zy­wał do 31.08.2014 zawar­to tabe­lę współ­czyn­ni­ków wraz z wyja­śnie­niem ich stosowania. 

Dowód: Uchwa­ła RN nr 54 z 25 sierp­nia 2011 

W zakre­sie prze­pi­su art. 45a ust. 9 PrE­nerg Usta­wo­daw­ca wyma­ga tak­że uwzględ­nie­nia w tre­ści regu­la­mi­nu takie­go spo­so­bu usta­la­nia opłat by odpo­wia­dał on fak­tycz­ne­mu zuży­ciu cie­pła. W prze­pi­sach par. 3 ust. 1 i 3 Regu­la­mi­nu usta­le­nie kosz­tu odby­wa się pro­por­cjo­nal­nie do wska­zań podziel­ni­ków cie­pła przy zasto­so­wa­niu jedy­nie współ­czyn­ni­ków kory­gu­ją­cych wyni­ka­ją­cych z poło­że­nia loka­lu w bry­le budyn­ku. W prze­pi­sie tym nie zasto­so­wa­no dodat­ko­we­go współ­czyn­ni­ka kory­gu­ją­ce­go wyni­ka­ją­ce­go z wiel­ko­ści (ilo­ści i wyso­ko­ści żebe­rek) lub mocy lub spraw­no­ści zasto­so­wa­nych w loka­lach grzej­ni­ków. Podziel­nik wyli­cza i nali­cza jed­nost­ki bez­wy­mia­ro­we w opar­ciu o porów­na­nie tem­pe­ra­tu­ry grzej­ni­ka i tem­pe­ra­tu­ry oto­cze­nia. Jak z tego wyni­ka, nie jest bra­na pod uwa­gę w tym wyli­cze­niu ani wiel­kość grzej­ni­ka, ani jego moc czy spraw­ność ener­ge­tycz­na, a w kon­se­kwen­cji ilość fak­tycz­nie zuży­te­go cie­pła. By speł­nić wymóg usta­la­nia opłat w taki spo­sób by odpo­wia­dał on fak­tycz­ne­mu zuży­ciu cie­pła, Pozwa­na win­na w Regu­la­mi­nie dodat­ko­wo usta­lić spo­sób kory­go­wa­nia podzia­łu opłat na poszcze­gól­nych użyt­kow­ni­ków w opar­ciu o dodat­ko­we wskaź­ni­ki mocy ciepl­nej, spraw­no­ści i wiel­ko­ści grzej­ni­ków. Nie­speł­nie­nie tego wymo­gu impli­ku­je nie­zgod­ność Uchwa­ły z art. 45a ust. 9 PrE­nerg.  

Dowód: Infor­ma­cja fir­my Ista na temat dzia­ła­nia podziel­ni­ków zamon­to­wa­nych w budyn­kach str. 1 str. 2

Nad­to nale­ży zauwa­żyć, że Uchwa­ła jest tak­że nie­zgod­na z zasa­da­mi współ­ży­cia spo­łecz­ne­go i dobry­mi oby­cza­ja­mi. W prze­pi­sie art. 45a ust. 12 PrE­nerg wska­za­no, że wpro­wa­dza­ny regu­la­min w wypad­ku sto­so­wa­nia roz­li­czeń kosz­tów ogrze­wa­nia w opar­ciu o podziel­ni­ki powi­nien dopusz­czać moż­li­wość zamien­ne­go roz­li­cza­nia cie­pła w opar­ciu o powierzch­nie lub kuba­tu­rę loka­li. W prze­pi­sie par. 9 ust. 9 Regu­la­mi­nu Pozwa­na umoż­li­wi­ła użyt­kow­ni­ko­wi rezy­gna­cję z indy­wi­du­al­ne­go sys­te­mu roz­li­cza­nia kosz­tów ogrze­wa­nia. W takim jed­nak wypad­ku, Pozwa­na posta­no­wi­ła obcią­żać go mie­sięcz­ny­mi kosz­ta­mi ogrze­wa­nia wyli­czo­ny­mi w opar­ciu o staw­kę ryczał­to­wą i powierzch­nię użyt­ko­wą. Nale­ży jed­nak zauwa­żyć, że w słow­nicz­ku Regu­la­mi­nu staw­kę ryczał­to­wą zde­fi­nio­wa­no jako koszt ogrza­nia 1 m² powierzch­ni użyt­ko­wej loka­lu, wyli­czo­ny w opar­ciu o naj­wyż­szy poziom zuży­cia cie­pła zare­je­stro­wa­ny na podziel­ni­kach kosz­tów ogrze­wa­nia, zamon­to­wa­nych w danej nie­ru­cho­mo­ści w ostat­nim roz­li­czo­nym okre­sie roz­li­cze­nio­wym. Przy czym sto­sow­nie do prze­pi­su par. 4 ust. 1 Regu­la­mi­nu dla loka­li miesz­kal­nych okre­sem roz­li­cze­nio­wym jest 12 mie­się­cy. Jak z tego wyni­ka, użyt­kow­nik loka­lu miesz­kal­ne­go któ­ry zre­zy­gnu­je ze sto­so­wa­nia podziel­ni­ków będzie obcią­ża­ny mie­sięcz­nym kosz­tem użyt­ko­wa­nia odpo­wia­da­ją­cym opła­cie jaką pono­si inny użyt­kow­nik w tym samym budyn­ku w całym roku pro­por­cjo­nal­nie do róż­ni­cy w powierzch­ni użyt­ko­wej obu loka­li. Usta­la­jąc tak dotkli­wą sank­cję Pozwa­nia nad­uży­ła pra­wa pod­mio­to­we­go do usta­le­nia tre­ści regu­la­mi­nu, co jest sprzecz­ne z spo­łecz­no-gospo­dar­czym prze­zna­cze­niem tego pra­wa i jest sprzecz­ne z dobry­mi oby­cza­ja­mi oraz godzi w inte­re­sy człon­ków spółdzielni. 

Nie spo­sób też nie zwró­cić uwa­gi na wie­le wewnętrz­nych sprzecz­no­ści Regulaminu: 

  • W par. 9 ust. 1 Regu­la­mi­nu uchwa­lo­no, że samo­wol­ne prze­ro­bie­nie insta­la­cji grzew­czej w loka­lu lub jego czę­ści skut­ku­je obcią­że­niem kosz­tem ogrze­wa­nia w wyso­ko­ści staw­ki ryczał­to­wej. Defi­ni­cję legal­ną „prze­rób­ki insta­la­cji” umiesz­czo­no w słow­nicz­ku. Ten sam przy­pa­dek ure­gu­lo­wa­no zupeł­nie odmien­nie w par. 11 ust. 2. 
  • W słow­nicz­ku przy oka­zji defi­ni­cji „podziel­ni­ka” wska­za­no spo­sób obli­cze­nia kosz­tu ogrza­nia loka­lu, któ­ry jest odmien­ny od prze­pi­su par. 3 ust 1. 

Mając na uwa­dze powyż­sze pozew jest w peł­ni uza­sad­nio­ny i konieczny. 

Opła­tę sądo­wą od pozwu uiści­łem zna­ka­mi sądowymi. 

Załącz­ni­ki: 

  1. Odpis Uchwa­ły nr 67 Rady Nad­zor­czej Spół­dziel­ni Miesz­ka­nio­wej „Mły­niec” z dnia 17 lip­ca 2014 wraz z załącznikiem. 
  2. Odpis Uchwa­ły RN nr 54 z 25 sierp­nia 2011 ze zmianami. 
  3. Wydruk kore­spon­den­cji mailowej. 
  4. Infor­ma­cja fir­my Ista na temat dzia­ła­nia podziel­ni­ków zamon­to­wa­nych w budynkach. 
  5. Odpis pozwu i wszyst­kich załączników. 

 

W póź­niej­szym ter­mi­nie prze­sła­łem do Sądu kolej­ne pismo pro­ce­so­we, zawie­ra­ją­ce wska­za­nie dodat­ko­wych niezgodności.

Gdańsk, 8 grud­nia 2014 roku 

 Sygn. akt XV C 739/14/D.MJ 

 Do:  

Sąd Okrę­go­wy w Gdańsku 

XV Wydział Cywilny 

Nowe Ogro­dy 30/34, 80–803 Gdańsk

 

 Powód: 

Piotr xxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxx

PESEL: xxxxxxxxxxxxxxx 

  

Pozwa­na: 

Spół­dziel­nia Miesz­ka­nio­wa „Mły­niec” 

Pilo­tów 3, 80–460 Gdańsk

KRS: 0000059153 

 

PISMO POWODA 

Pod­trzy­mu­jąc dotych­cza­so­we wywo­dy, pod­no­szę dal­sze nie­zgod­no­ści przed­mio­to­wej uchwa­ły z pra­wem i wno­szę jak w pozwie. 

Par. 5 ust. 1 Regu­la­mi­nu jest sprzecz­ny z art. 4 ust. 1 Usta­wy z dnia 15 grud­nia 2000 r. o spół­dziel­niach miesz­ka­nio­wych (dalej „SpMiesz­kU”). Pozwa­na w tym prze­pi­sie Regu­la­mi­nu prze­rzu­ca kosz­ty zaku­pu urzą­dzeń wskaź­ni­ko­wych na użyt­kow­ni­ków loka­li sto­su­jąc zasa­dę, wedle któ­rej każ­dy użyt­kow­nik pła­ci za taką ilość urzą­dzeń jaka jest w jego loka­lu zain­sta­lo­wa­na. Nale­ży zauwa­żyć, że poje­dyń­czy podziel­nik kosz­tów ogrze­wa­nia nie pozwa­la na pra­wi­dło­we podzie­le­nie kosz­tów ogrze­wa­nia budyn­ku na poszcze­gól­nych użyt­kow­ni­ków lokali. 

Dowód: Infor­ma­cja fir­my Ista na temat dzia­ła­nia podziel­ni­ków zamon­to­wa­nych w budyn­kach str. 1 str. 2

Dopie­ro zespół podziel­ni­ków zain­sta­lo­wa­ny na grzej­ni­kach zain­sta­lo­wa­nych we wszyst­kich loka­lach pozwa­la na wła­ści­wy podział kosz­tów ogrze­wa­nia budyn­ku na poszcze­gól­ne loka­le. Zatem wydat­ki na zakup wszyst­kich podziel­ni­ków zain­sta­lo­wa­nych w budyn­ku sta­no­wią łącz­ny koszt słu­żą­cy pra­wi­dło­we­mu roz­li­cze­nia wydat­ków zwią­za­nych z ogrza­niem budyn­ku. Kosz­ty roz­li­cze­nia nie są czę­ścią kosz­tów zaku­pu cie­pła (art. 45a ust. 4 a con­tra­rio PrE­nerg), nie mogą być zatem dzie­lo­ne na użyt­kow­ni­ków w opar­ciu o wska­za­nia podziel­ni­ków. Nie ma też pod­staw praw­nych do obcią­ża­nia użyt­kow­ni­ków loka­li prze­li­cza­jąc kosz­ty w opar­ciu o wskaź­nik ilo­ści zamon­to­wa­nych w loka­lach urzą­dzeń. Wła­ści­wym spo­so­bem roz­li­cze­nia kosz­tu zaku­pu i mon­ta­żu podziel­ni­ków jest ogól­ny wskaź­nik powierzch­ni, ana­lo­gicz­nie do kosz­tów utrzy­ma­nia dźwi­gów i innych urzą­dzeń zain­sta­lo­wa­nych w budyn­ku, a tak­że kosz­tów remon­tów i utrzy­ma­nia budyn­ku. Kosz­ty zaku­pu i mon­ta­żu zespo­łu podziel­ni­ków są bowiem kosz­tem eks­plo­ata­cji nie­ru­cho­mo­ści w rozu­mie­niu art. 4 ust. 1 SpMiesz­kU. Na pod­sta­wie art. 4 ust. 1 SpMiesz­kU człon­ko­wie spół­dziel­ni, któ­rym przy­słu­gu­ją pra­wa do loka­li, pokry­wa­ją kosz­ty zwią­za­ne z eks­plo­ata­cją i utrzy­ma­niem nie­ru­cho­mo­ści w czę­ściach przy­pa­da­ją­cych na ich loka­le. Dal­sze prze­pi­sy art. 4 SpMiesz­kU wska­zu­ją, by w taki sam spo­sób obcią­żać innych użyt­kow­ni­ków loka­li, któ­rzy loka­la­mi dys­po­nu­ją na pod­sta­wie innych tytu­łów praw­nych. Par. 5 ust. 1 Regu­la­mi­nu jest sprzecz­ny z art. 4 ust. 1 SpMiesz­kU przez to, że usta­la nie­zgod­ny z ogól­ny­mi zasa­da­mi spo­sób roz­li­cze­nia kosz­tu zaku­pu i mon­ta­żu urzą­dzeń wskaźnikowych. 

Par. 4 ust. 5 Regu­la­mi­nu nie jest zgod­ny z art. 4 ust. 1 SpMiesz­kU. W prze­pi­sie par. 4 ust. 5 Pozwa­na usta­li­ła, że kosz­ty roz­li­cze­nia kosz­tów ogrze­wa­nia budyn­ku będzie rów­nież roz­li­czać w opar­ciu o ilość zain­sta­lo­wa­nych w loka­lu urzą­dzeń. Sto­sow­nie do prze­pi­su art. 45a ust. 6 PrE­nerg wła­ści­ciel budyn­ku wie­lo­lo­ka­lo­we­go (w tym wypad­ku Pozwa­na) odpo­wie­dzial­ny jest za roz­li­cza­nie na poszcze­gól­ne loka­le kosz­tów zaku­pu cie­pła. Kosz­ty roz­li­cze­nia nie są czę­ścią kosz­tów zaku­pu cie­pła (art. 45a ust. 4 a con­tra­rio PrE­nerg), nie mogą być zatem dzie­lo­ne na użyt­kow­ni­ków w opar­ciu o wska­za­nia podziel­ni­ków. Wła­ści­wym spo­so­bem podzia­łu kosz­tów roz­li­cze­nia na poszcze­gól­nych użyt­kow­ni­ków jest ogól­ny wskaź­nik powierzch­ni, ana­lo­gicz­nie do kosz­tów utrzy­ma­nia dźwi­gów i innych urzą­dzeń zain­sta­lo­wa­nych w budyn­ku, a tak­że remon­tów i utrzy­ma­nia budyn­ku. Kosz­ty roz­li­cze­nia kosz­tów ogrza­nia budyn­ku są bowiem ewi­dent­nie kosz­tem eks­plo­ata­cji nie­ru­cho­mo­ści w rozu­mie­niu art. 4 ust. 1 SpMiesz­kU. Par. 4 ust. 5 Regu­la­mi­nu jest sprzecz­ny z art. 4 ust. 1 SpMiesz­kU przez to, że usta­la nie­zgod­ny z ogól­ny­mi zasa­da­mi spo­sób podzia­łu kosz­tów roz­li­cze­nia koszów ogrza­nia budynku. 

Z powa­ża­niem 

Piotr xxxxxxxxxxxx

 

Załącz­ni­ki: 

Odpis niniej­sze­go pisma 

 

Sąd co praw­da pismo to mi zwró­cił, ale zarzu­ty te pod­nio­słem w cza­sie pierw­szej rozprawy.

Oto odpo­wiedź spół­dziel­ni na pozew (moż­na klik­nąć by powiększyć):

odpowiedz-mlyniec-1

odpowiedz-mlyniec-2

odpowiedz-mlyniec-3 odpowiedz-mlyniec-4 odpowiedz-mlyniec-5 odpowiedz-mlyniec-6

 

 

W dniu dzi­siej­szym odby­ła się pierw­sza roz­pra­wa. Spół­dziel­nia udo­wad­nia, że robi wszyst­ko zgod­nie z pra­wem ener­ge­tycz­nym, przy czym pomi­ja, że to co robi nie jest zgod­ne z regulaminem:

  1. Spół­dziel­nia nali­cza współ­czyn­ni­ki wyrów­naw­cze zależ­ne od mocy i typu grzej­ni­ka, choć regu­la­min na ten temat milczy.
  2. W spół­dziel­ni każ­dy może zapo­znać się z opra­co­wa­niem doty­czą­cym współ­czyn­ni­ków wyrów­naw­czych zależ­nych od poło­że­nia loka­lu w bry­le budyn­ku. Szko­da tyl­ko, że nikt o takiej moż­li­wo­ści nie wie. Mil­czy na ten temat tak­że regulamin.
  3. Jak stwier­dzi­ła Pani Czło­nek Zarzą­du, w ubie­głym sezo­nie ani jed­no miesz­ka­nie w całej spół­dziel­ni nie zosta­ło roz­li­czo­ne ryczał­tem, tym cza­sem jak wyni­ka z załą­czo­ne­go dowo­du przy ul. Pilo­tów 18 takie miesz­ka­nie było.
  4. Zarząd spół­dziel­ni tak napraw­dę nie wie, jak dzia­ła­ją podziel­ni­ki. Oni cią­gle myślą, że podziel­ni­ki mie­rzą ilość zuży­te­go ciepła.

Spra­wa zosta­ła odro­czo­na do 11 mar­ca 2015 do godzi­ny 13:30.

Na roz­pra­wie w dniu 11 mar­ca 2015 odby­ło się prze­słu­cha­nie świad­ków: pra­cow­ni­cy SM Mły­niec, a tak­że przed­sta­wi­cie­la fir­my ISTA. Sąd odro­czył spra­wę bez wyzna­cza­nia kolej­ne­go ter­mi­nu. W mię­dzy­cza­sie roz­wa­ży, czy koniecz­ne jest powo­ła­nie bie­głe­go czy może zapaść roz­strzy­gnię­cie bez tego. Po tej decy­zji, albo po wyda­niu opi­nii przez bie­głe­go, zosta­nie  wyzna­czo­ny kolej­ny termin.

Aktu­ali­za­cja 25 czerw­ca 2015 

Po ostat­niej roz­pra­wie Sąd skie­ro­wał do bie­głe­go z zakre­su cie­płow­nic­twa i zarzą­dza­nia wnio­sek o wyda­nie opi­nii i odpo­wiedź na poniż­sze pyta­nia. Wyda­nie opi­nii wią­że się z wąt­pli­wo­ścia­mi jakie jesz­cze ma Sąd w celu usta­le­nia peł­ne­go sta­nu fak­tycz­ne­go w spra­wie, a tak­że koniecz­no­ścią uwzględ­nie­nia spe­cja­li­stycz­nej wiedzy.

Pyta­nie 1 

Czy podziel­ni­ki kosz­tów ogrze­wa­nia zamon­to­wa­ne w poszcze­gól­nych loka­lach sta­no­wią część skła­do­wą insta­la­cji ciepl­nej, czy też sta­no­wią urzą­dze­nie słu­żą­ce wyłącz­nie do użyt­ku poszcze­gól­nych loka­to­rów w danych mieszkaniach? 

Pyta­nie 2 

Czy spo­sób usta­la­nia kosz­tów ogrze­wa­nia loka­li w opar­ciu o odczy­ty podziel­ni­ków kosz­tów ogrze­wa­nia wska­za­ny w §3 regu­la­mi­nu roz­li­cza­nia kosz­tów ogrze­wa­nia loka­li miesz­kal­nych i użyt­ko­wych w zaso­bach SM „Mły­niec”, uchwa­lo­ne­go w dniu 17.07.2014 roku jest pra­wi­dło­wy w świe­tle art. 45a pra­wa ener­ge­tycz­ne­go z dnia 10.04.1997 (Dz.U. nr 1059 z 2012 ze zmia­na­mi), jeśli nie, to na czym nie­pra­wi­dło­wo­ści te pole­ga­ją, w tym w szczególności: 

A) czy opła­ty w ten spo­sób wyli­czo­ne zapew­nia­ją wyłącz­ne pokry­cie pono­szo­nych przez odbior­cę kosz­tów zaku­pu paliw gazo­wych, ener­gii elek­trycz­nej lub cie­pła (at. 45a ust. 4 pra­wa energetycznego)?

B) czy odpo­wia­da­ją fak­tycz­ne­mu zuży­ciu (art. 45a ust. 9 pra­wa energetycznego)?

C) czy w czę­ści doty­czą­cej wspól­nych czę­ści budyn­ków wie­lo­lo­ka­lo­wych, kosz­ty zaku­pu cie­pła nie roz­li­cza­ne są według powierzch­ni lub kuba­tu­ry tych czę­ści odpo­wied­nio w pro­por­cji do powierzch­ni lub kuba­tu­ry zaj­mo­wa­nych loka­li (art. 45a ust. 8 pkt 1b pra­wa energetycznego)?

Pyta­nie 3 

Czy współ­czyn­ni­ki wyrów­naw­cze zuży­cia cie­pła na ogrze­wa­nie wyni­ka­ją­ce z poło­że­nia loka­lu w bry­le budyn­ku przy zacho­wa­niu warun­ków eks­plo­ata­cji budyn­ku (art. 45a ust. 9 pra­wa ener­ge­tycz­ne­go) wyma­ga­ją ich wska­za­nia w tre­ści wewnętrz­ne­go regu­la­mi­nu roz­li­czeń, czy też wystar­cza­ją­ce jest odwo­ła­nie się do współ­czyn­ni­ków Rm opra­co­wa­nych przez fir­my spe­cja­li­stycz­ne (§2 ust. 7)? 

A) czy współ­czyn­ni­ki wyrów­naw­cze win­ny odwo­ły­wać się do wskaź­ni­ków UF?

Pyta­nie 4 

Czy prze­ka­za­nie fir­mie roz­li­cze­nio­wej mon­ta­żu i odczy­tu podziel­ni­ków (§5 ust. 2 regu­la­mi­nu), wyklu­cza moż­li­wość roz­li­cza­nia za poszcze­gól­ne loka­le cał­ko­wi­tych kosz­tów zaku­pu paliw gazo­wych, ener­gii elek­trycz­nej lub cie­pła (art. 45a ust. 6 pra­wa ener­ge­tycz­ne­go) przez SM „Mły­niec”? 

A) czy kosz­ty owe­go mon­ta­żu i odczy­tów podziel­ni­ków sta­no­wią koszt zaku­pu cie­pła w rozu­mie­niu art. 45a pra­wa ener­ge­tycz­ne­go czy też nie, a jeże­li nie to czy spor­ny regu­la­min roz­li­cza je tak jak kosz­ty zaku­pu ciepła?

Pyta­nie 5 

Czy regu­la­min dopusz­cza moż­li­wość zamien­ne­go roz­li­cza­nia opłat za cie­pło dla loka­li miesz­kal­nych lub użyt­ko­wych na pod­sta­wie ich powierzch­ni lub kuba­tu­ry oraz okre­śla warun­ki sto­so­wa­nia zamien­ne­go roz­li­cza­nia (art. 45a ust. 12 pra­wa energetycznego)? 

Na tak zada­ne pyta­nia bie­gły udzie­lił wyczer­pu­ją­cej odpo­wie­dzi. Nie­ste­ty z uwa­gi na pra­wa autor­skie, jaki­mi obję­ta jest opi­nia, nie mogę jej umie­ścić w cało­ści ani nawet cyto­wać we frag­men­tach. Mogę jed­nak stwier­dzić, że:

Odpo­wia­da­jąc na pierw­sze pyta­nie bie­gły uznał podziel­ni­ki za część insta­la­cji cen­tral­ne­go ogrzewania.

W odpo­wie­dzi na dru­gie pyta­nie wska­zał on, że z dużym praw­do­po­do­bień­stwem spół­dziel­nia doko­nu­je wyli­czeń kosz­tów ogrze­wa­nia poszcze­gól­nych loka­li w spo­sób sprzecz­ny z pra­wem, pozo­sta­wia­jąc sobie wie­le fur­tek na luź­ne inter­pre­to­wa­nie zapi­sów regulaminu.

W trze­cim pyta­niu bie­gły stwier­dził to co wszy­scy wie­dzą. Współ­czyn­ni­ki wyrów­naw­cze zależ­ne od poło­że­nia loka­lu w bry­le budyn­ku powin­ny być jed­no­znacz­nie wska­za­ne w regu­la­mi­nie i bra­ne pod uwa­gę w „dzie­le­niu” kosz­tów ogrzewania.

W czwar­tym pyta­niu bie­gły w zasa­dzie nie wniósł do spra­wy nic nowe­go bowiem choć odpo­wie­dział na pyta­nie Sądu, to pyta­nie to nie kore­lo­wa­ło z moimi zarzu­ta­mi pod­nie­sio­ny­mi w cza­sie rozprawy.

Odpo­wiedź na pią­te pyta­nie to kom­plet­ne kry­ty­ka sys­te­mu ryczał­to­we­go, któ­ry narzu­ci­ła spół­dziel­nia w regulaminie.

Koń­co­we wnio­ski bie­głe­go to zmiaż­dże­nie regu­la­mi­nu. Wska­za­nie bra­ku jasne­go algo­ryt­mu roz­li­czeń, nie­jed­no­znacz­no­ści i wska­za­nie koniecz­no­ści wpro­wa­dze­nia istot­nych zmian.

Teraz pozo­sta­je cze­kać na wyzna­cze­nie ter­mi­nu kolej­nej rozprawy…